Het nemen van celloles zorgt voor discipline, creativiteit, uithoudingsvermogen, geduld, verbazing, sociale vaardigheiden, leren samenspelen en vooral voor veel lol. Bovendien door zelf muziek te maken wordt het intelligentiequotiënt verhoogd en vooral het abstractievermogen en het analytisch denken sterk verbeterd. Uit hersenonderzoeken is gebleken, dat bij musiceren de linker hersenhelft (spraak en intellect) en de rechter hersenhelft (gevoelstoestand) sterker met elkaar verbonden raken dan bij niet-musicerende mensen. Deze resultaten ontstaan, doordat muziek maken een positieve en stimulerende werking heeft op de neuronale verbindingen. Kinderen met een gemiddeld IQ ontwikkelen zich de eerste jaren op de basisschool op een zelfde manier. Na enkele jaren muziekonderwijs was het IQ significant hoger. Het IQ van kinderen van de op muziekgerichte scholen die reeds bij aanvang van het onderzoek een bovengemiddeld IQ hadden, neemt na vier jaar les in solo- en ensemblespel duidelijker toe dan dat van vergelijkbare kinderen uit de controlegroep zonder verder muzikale vorming. Kinderen die een instrument bespelen hebben daar ook qua beweging veel baat bij. Doordat een kind heel bewust grepen neemt om een bepaalde toon te laten klinken, wordt de kleine motoriek gestimuleerd. Met het gehoor vindt controle plaats (,,klopt datgene wel, wat ik speel?”). Dit zijn complexe processen die kinderen vaak spelenderwijs uitvoeren, maar tegelijk een prima hersentraining zijn.
Maar het belangrijkste is het plezier in het spelen, want dan leer je het beste en meeste.